KODEKS ETYCZNY TOWARZYSTWA HIPNOZY TERAPEUTYCZNEJ I BADAŃ NAD HIPNOZĄ WZOROWANY NA KODEKSIE MIĘDZYNARODOWEGO TOWARZYSTWA HIPNOZY (ISH)
Wersja z lipca 2018 r
Celem działalności Towarzystwa Hipnozy Terapeutycznej i Badań nad Hipnozą (dalej „Towarzystwa”) jest promowanie i utrzymywanie najwyższych standardów zawodowych w praktykowaniu hipnozy w celach klinicznych, dydaktycznych lub eksperymentalnych oraz w rozpowszechnianiu informacji na temat hipnozy.
1. Postępowanie zawodowe wobec Pacjentów lub Klientów
1.1 Wszyscy członkowie Towarzystwa są profesjonalistami we własnych dziedzinach i używając hipnozy, powinni ściśle przestrzegać standardów wymaganych w ich zawodach.
1.2 Członek Towarzystwa powinien zawsze stawiać na pierwszym miejscu dobro pacjenta czy obiektu eksperymentu w momencie gdy stosuje hipnozę czy techniki hipnotyczne w praktyce klinicznej czy w eksperymentach naukowych.
1.3 Odpowiednie środki ostrożności powinny być przedsiębrane zawsze, ilekroć pacjent lub obiekt eksperymentu jest narażony na wyjątkowy stres lub inną formę ryzyka. Jeżeli przewiduje się wystąpienie stresu lub innego ryzyka, pacjent lub obiekt eksperymentu powinni być o tym poinformowani i wyrazić zgodę. Ocena ryzyka jest sprawą niewątpliwie trudną i w razie wątpliwości wskazane są konsultacje z innymi specjalistami w zakresie hipnozy.
2. Wykorzystywanie hipnozy w pracy zawodowej
2.1 Każdemu członkowi Towarzystwa, który zamierza wykorzystać hipnozę w celach klinicznych lub eksperymentalnych, zaleca się uczestnictwo w szkoleniu spełniającym standardy Towarzystwa.
2.2 Na mocy swojego członkostwa, członkowie Towarzystwa są odpowiedzialni za stosowanie hipnozy wyłącznie w granicach swojej pracy zawodowej i tylko do tych celów, dla których są wykwalifikowani, licencjonowani i / lub certyfikowani przez swoje zawodowe Towarzystwa. Oznacza to, że członkowie, którzy używają hipnozy do celów klinicznych lub terapeutycznych, powinni posiadać lub być w trakcie zdobywania kwalifikacji zawodowych w tego rodzaju terapii uznawanych przez służbę zdrowia, służby socjalne lub Ministerstwo Edukacji w ich kraju.
2.3 Stosowanie hipnozy przez członków Towarzystwa w ich pracy zawodowej powinno być w pełni zgodne ze standardami i obowiązkami zawodowymi oraz związanymi z nimi oczekiwaniami ich przełożonych, pracodawców i stowarzyszeń zawodowych.
2.4 Wyjątek stanowią studenci kształcący się w odpowiednich naukach lub zawodach. Towarzystwo uznaje, że mogą oni odpowiednio stosować hipnozę pod stałym i bezpośrednim nadzorem osoby, której kwalifikacje i przeszkolenie pozwalają na członkostwo w Towarzystwa i która zgodziła się przestrzegać kodeksu etycznego Towarzystwa.
3. Prowadzenie prywatnej terapii
3.1 Członkowie Towarzystwa mogą być proszeni o prywatną konsultację i terapię. W takim przypadku członek Towarzystwa musi upewnić się, że osoba, która zamierza się u niego leczyć jest świadoma innych możliwości leczenia w ramach państwowej służby zdrowia.
3.2 Członkowie Towarzystwa powinni podejmować się prywatnej terapii tylko wtedy, gdy jest to zgodne z zasadami i etyką ich stowarzyszeń zawodowych oraz standardami i obowiązkami zawodowymi.
4. Nauczanie hipnozy i jej stosowanie poza pracą zawodową
4.1 Członek Towarzystwa nie powinien wspierać praktyki klinicznej ani eksperymentalnej, a także nauczania hipnozy przez osoby bez przeszkolenia w zakresie hipnozy spełniającego standardy Towarzystwa.
4.2 Członek Towarzystwa nie powinien prowadzić kursów obejmujących nauczanie technik dla osób niefachowych, którym brak profesjonalnej wiedzy. Wykłady informujące niefachowców o hipnozie są oczywiście dopuszczalne – pod warunkiem, że nie zawierają demonstracji i materiału dydaktycznego dotyczącego prowadzenia hipnozy.
4.3 Konsultacje z niefachowymi reprezentantami prasy lub innych środków masowego przekazu są dozwolone, w celu minimalizowania zniekształcania i fałszywego przedstawiania hipnozy. Rozmowy z niefachowymi reprezentantami prasy i wywiady w radio czy TV są pożądane w tej mierze, w jakiej przynoszą one korzyść poprzez objaśnianie i informowanie o poglądach na temat hipnozy.
5. Używanie nazwy towarzystwa
5.1 Tylko aktualni (mający uregulowane opłaty członkowskie) członkowie Towarzystwa mogą używać skrótu i logo Towarzystwa obok swoich nazwisk, jakkolwiek tam, gdzie to możliwe, członkowie muszą podawać pełną nazwę Towarzystwa, w celu informowania i edukowania społeczeństwa.
6. Hipnoza i rozrywka
6.1 Żaden członek Towarzystwa nie może oferować swoich usług dla celów publicznej rozrywki ani współpracować z żadną osobą czy agencją organizującą tę rozrywkę; chyba, że służy to również celom edukacyjnym.
6.2 Jeśli członek Towarzystwa przekroczy niniejsze Wytyczne Etyczne i zostanie o tym poinformowany Zarząd, przewodniczący Komisji Etycznej Towarzystwa skontaktują się z tym członkiem w celu wyjaśnienia i zbadania naruszenia. Wynik tego dochodzenia określi, czy dana osoba może zachować członkostwo w Towarzystwie.
7. Uwagi końcowe
Jest oczywiste, że żaden Kodeks Etyczny nie obejmuje wszystkich praktyk uznanych za etyczne. Oczekuje się zatem, że klinicyści, nauczyciele i badacze w dziedzinie hipnozy powinni przestrzegać własnych Kodeksów Postępowania Zawodowego oraz Praw i Statutów własnego kraju.
Celem działalności Towarzystwa Hipnozy Terapeutycznej i Badań nad Hipnozą (dalej „Towarzystwa”) jest promowanie i utrzymywanie najwyższych standardów zawodowych w praktykowaniu hipnozy w celach klinicznych, dydaktycznych lub eksperymentalnych oraz w rozpowszechnianiu informacji na temat hipnozy.
1. Postępowanie zawodowe wobec Pacjentów lub Klientów
1.1 Wszyscy członkowie Towarzystwa są profesjonalistami we własnych dziedzinach i używając hipnozy, powinni ściśle przestrzegać standardów wymaganych w ich zawodach.
1.2 Członek Towarzystwa powinien zawsze stawiać na pierwszym miejscu dobro pacjenta czy obiektu eksperymentu w momencie gdy stosuje hipnozę czy techniki hipnotyczne w praktyce klinicznej czy w eksperymentach naukowych.
1.3 Odpowiednie środki ostrożności powinny być przedsiębrane zawsze, ilekroć pacjent lub obiekt eksperymentu jest narażony na wyjątkowy stres lub inną formę ryzyka. Jeżeli przewiduje się wystąpienie stresu lub innego ryzyka, pacjent lub obiekt eksperymentu powinni być o tym poinformowani i wyrazić zgodę. Ocena ryzyka jest sprawą niewątpliwie trudną i w razie wątpliwości wskazane są konsultacje z innymi specjalistami w zakresie hipnozy.
2. Wykorzystywanie hipnozy w pracy zawodowej
2.1 Każdemu członkowi Towarzystwa, który zamierza wykorzystać hipnozę w celach klinicznych lub eksperymentalnych, zaleca się uczestnictwo w szkoleniu spełniającym standardy Towarzystwa.
2.2 Na mocy swojego członkostwa, członkowie Towarzystwa są odpowiedzialni za stosowanie hipnozy wyłącznie w granicach swojej pracy zawodowej i tylko do tych celów, dla których są wykwalifikowani, licencjonowani i / lub certyfikowani przez swoje zawodowe Towarzystwa. Oznacza to, że członkowie, którzy używają hipnozy do celów klinicznych lub terapeutycznych, powinni posiadać lub być w trakcie zdobywania kwalifikacji zawodowych w tego rodzaju terapii uznawanych przez służbę zdrowia, służby socjalne lub Ministerstwo Edukacji w ich kraju.
2.3 Stosowanie hipnozy przez członków Towarzystwa w ich pracy zawodowej powinno być w pełni zgodne ze standardami i obowiązkami zawodowymi oraz związanymi z nimi oczekiwaniami ich przełożonych, pracodawców i stowarzyszeń zawodowych.
2.4 Wyjątek stanowią studenci kształcący się w odpowiednich naukach lub zawodach. Towarzystwo uznaje, że mogą oni odpowiednio stosować hipnozę pod stałym i bezpośrednim nadzorem osoby, której kwalifikacje i przeszkolenie pozwalają na członkostwo w Towarzystwa i która zgodziła się przestrzegać kodeksu etycznego Towarzystwa.
3. Prowadzenie prywatnej terapii
3.1 Członkowie Towarzystwa mogą być proszeni o prywatną konsultację i terapię. W takim przypadku członek Towarzystwa musi upewnić się, że osoba, która zamierza się u niego leczyć jest świadoma innych możliwości leczenia w ramach państwowej służby zdrowia.
3.2 Członkowie Towarzystwa powinni podejmować się prywatnej terapii tylko wtedy, gdy jest to zgodne z zasadami i etyką ich stowarzyszeń zawodowych oraz standardami i obowiązkami zawodowymi.
4. Nauczanie hipnozy i jej stosowanie poza pracą zawodową
4.1 Członek Towarzystwa nie powinien wspierać praktyki klinicznej ani eksperymentalnej, a także nauczania hipnozy przez osoby bez przeszkolenia w zakresie hipnozy spełniającego standardy Towarzystwa.
4.2 Członek Towarzystwa nie powinien prowadzić kursów obejmujących nauczanie technik dla osób niefachowych, którym brak profesjonalnej wiedzy. Wykłady informujące niefachowców o hipnozie są oczywiście dopuszczalne – pod warunkiem, że nie zawierają demonstracji i materiału dydaktycznego dotyczącego prowadzenia hipnozy.
4.3 Konsultacje z niefachowymi reprezentantami prasy lub innych środków masowego przekazu są dozwolone, w celu minimalizowania zniekształcania i fałszywego przedstawiania hipnozy. Rozmowy z niefachowymi reprezentantami prasy i wywiady w radio czy TV są pożądane w tej mierze, w jakiej przynoszą one korzyść poprzez objaśnianie i informowanie o poglądach na temat hipnozy.
5. Używanie nazwy towarzystwa
5.1 Tylko aktualni (mający uregulowane opłaty członkowskie) członkowie Towarzystwa mogą używać skrótu i logo Towarzystwa obok swoich nazwisk, jakkolwiek tam, gdzie to możliwe, członkowie muszą podawać pełną nazwę Towarzystwa, w celu informowania i edukowania społeczeństwa.
6. Hipnoza i rozrywka
6.1 Żaden członek Towarzystwa nie może oferować swoich usług dla celów publicznej rozrywki ani współpracować z żadną osobą czy agencją organizującą tę rozrywkę; chyba, że służy to również celom edukacyjnym.
6.2 Jeśli członek Towarzystwa przekroczy niniejsze Wytyczne Etyczne i zostanie o tym poinformowany Zarząd, przewodniczący Komisji Etycznej Towarzystwa skontaktują się z tym członkiem w celu wyjaśnienia i zbadania naruszenia. Wynik tego dochodzenia określi, czy dana osoba może zachować członkostwo w Towarzystwie.
7. Uwagi końcowe
Jest oczywiste, że żaden Kodeks Etyczny nie obejmuje wszystkich praktyk uznanych za etyczne. Oczekuje się zatem, że klinicyści, nauczyciele i badacze w dziedzinie hipnozy powinni przestrzegać własnych Kodeksów Postępowania Zawodowego oraz Praw i Statutów własnego kraju.